1 Ağustos 2016 Pazartesi

bir uzay şiiri

bir yıldız olamayacak kadar loşum,
aksini ispatlayacak kadar aydınlık,
kendini bile yutacak kadar derin,
hem sen de biliyorsun ya,
ayaklarım bile bu dünyaya büyük.
başka bir gezegene akarken,
bardaktan sıçramış rahatsız edici damla gibi
buraya düştüm belki.
onu bilmem de,
bebekler yanıyor, bebekler
ve izleyen olmadığında çoğu kez hiçbir şey
gerçekleşmez.
biri izliyor.
tut bir yerimi ki ben de geleyim peşinden.
houston, houston.
benim hiç uzayım olmadı, sevgilim.
benim hiç sevgilim olmadı uzay.


kahraman deniz
4 aralık 2014, istanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder